Werk je in een wijkteam?

Samen leggen we de link met NAH

Mensen met niet-aangeboren hersenletsel hebben vaak veel moeite om de juiste hulp te vinden. Veel leed kan voorkomen worden als we er samen ervoor zorgen dat NAH tijdig herkend en erkend wordt en cliënten snel de zorg vinden die ze nodig hebben. Want begeleiding en behandeling voor mensen met hersenletsel en hun naasten verbetert de kwaliteit van leven, ook als ze medisch uitbehandeld.

NAH feiten en cijfers 

  • Jaarlijks krijgen 140.000 mensen hersenletsel van wie er 40.000 blijvende beperkingen overhouden.
  • In een stad als Utrecht wonen 14.000 mensen met niet-aangeboren hersenletsel.
  • Oorzaken van niet-aangeboren hersenletsel zijn beroerte, hersenbloeding, ongeval, zuurstoftekort, hersentumor, hersen(vlies)ontsteking, middelengebruik of vergiftiging.
  • Mensen met NAH ervaren beperkingen op verschillende levensterreinen zoals: gezondheid, wonen, werken, onderwijs, vervoer en vrijetijdsbesteding.
  • De kosten van thuiszorg, arbeidsuitval en schuldhulpverlening nemen af als iemand beter leert omgaan met zijn hersenletsel.
  • Mantelzorgers ervaren minder zorglast als iemand behandeling heeft gehad om te leren omgaan met de gevolgen van hersenletsel.
  • Driekwart van de mensen met hersenletsel die thuis wonen, heeft individuele begeleiding. De helft heeft (daarnaast) begeleiding in groepsverband onder andere via dagbesteding.

Zo legt u de link met NAH:

  • Ruzie in een gezin, plotselinge schulden, een verwaarloosd huishouden of iemand die overlast veroorzaakt? Check of de wijkbewoner een CVA of trauma heeft meegemaakt. Zo ja, verwijs door naar in hersenletsel gespecialiseerde begeleiding of behandeling.
  • Mensen met hersenletsel hebben vaak beperkt ziekte-inzicht. Neem daarom de naaste van een hersenletselpatiënt serieus, ook als iemand zelf zegt dat er niets aan de hand is.

Cor van Vliet kreeg NAH als gevolg van zuurstoftekort door apneu. In deze video vertelt hij over vooroordelen die hij ervaart vanwege zijn hersenletsel en over het belang van lotgenotencontact.

Doorverwijzen?

  • Geen duidelijke diagnose? Verwijs dan, via de huisarts, door neuroloog of revalidatiearts.
  • Is er een diagnose en heeft er nooit revalidatie plaatsgevonden? Verwijs dan, via de huisarts, door naar medisch specialistische revalidatie (www.revalidatie.nl).
  • Heeft er wel revalidatie plaatsgevonden? Verwijs dan, via de huisarts, door naar gespecialiseerde ambulante begeleiding, eerstelijns zorg of interdisciplinaire behandeling zoals het behandelprogramma Hersenz.
  • De regionale hersenletsel-coördinator kan adviseren. Contactgegevens vindt u op www.hersenletselteams.nl.

In onderstaande video vertelt Kitty Jurrius, Associate Lector NA(H) bij Windesheim Flevoland, over het onderzoek dat zij heeft gedaan onder mensen met NAH en de wijze waarop zij de verleende zorg door wijkprofessionals hebben ervaren.

Het behandelprogramma Hersenz: in het verlengde van revalidatie

Hersenz is een interdisciplinair behandelprogramma op maat voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel en hun naasten in de chronische fase. Cliënten leren omgaan met de gevolgen van hersenletsel. Bijvoorbeeld vermoeidheid, vergeetachtigheid, concentratie- problemen of moeite met taal (afasie). 

Het programma wordt op maat samengesteld en is gericht op het verbeteren van kwaliteit van leven. De behandeling kan 6 maanden tot 2 jaar duren, de gemiddelde duur is 1,5 jaar. De behandeling vindt zowel individueel als in groepsverband plaats.

Lees meer over het behandelprogramma, de financiering en onderbouw op de pagina voor verwijzers of download hieronder de folder voor verwijzers.

Cliënten geven Hersenz een 8,7

Cliënten en naasten zijn zeer tevreden over het behandelprogramma Hersenz, zo blijkt uit onderzoek uitgevoerd door de afdeling Klinische Neuropsychologie van Universiteit van Maastricht. Cliënten geven alle modules van het behandelprogramma gemiddeld een 8,7. Naasten geven Hersenz een 7,8.

Cliënten verbeteren op o.a. individuele doelen, fysiek functioneren, neuropsychiatrische symptomen (afname) en zorgbehoeften (afname). Naasten geven aan dat de zorglast afneemt en ze tevredener zijn met hun leven en vrije tijd.