Ben je fysiotherapeut, pmt-er, ergotherapeut of logopodist?

Samen leggen we de link met NAH

Mensen met niet-aangeboren hersenletsel hebben vaak veel moeite om de juiste hulp te vinden. Veel leed kan voorkomen worden als we er samen ervoor zorgen dat NAH tijdig herkend en erkend wordt en cliënten snel de zorg vinden die ze nodig hebben. Want begeleiding en behandeling voor mensen met hersenletsel en hun naasten verbetert de kwaliteit van leven, ook als ze medisch uitbehandeld.

NAH feiten en cijfers 

  • Jaarlijks krijgen 140.000 mensen hersenletsel van wie er 40.000 blijvende beperkingen overhouden.
  • Oorzaken van niet-aangeboren hersenletsel zijn beroerte, hersenbloeding, ongeval, zuurstoftekort, hersentumor, hersen(vlies)ontsteking, middelengebruik of vergiftiging.
  • De beperkingen kunnen op alle functioneringsgebieden liggen: cognitief, fysiek, psychisch of communicatief.
  • Paramedici spelen een belangrijke rol in het herstel na niet-aangeboren hersenletsel.
  • Één op de tien patiënten met hersenletsel krijgt medische specialistische revalidatie. De meeste mensen gaan naar huis zonder enige vorm van revalidatie.
  • Begeleiding en behandeling voor mensen met NAH en hun naasten verbetert de kwaliteit van leven, ook als ze medisch zijn uitbehandeld.

Na een verkeersongeval op haar 16e ondervond Olga Seppenwoolde de gevolgen van traumatisch hersenletsel. In de jaren die volgden, ging ze van arts naar arts en van behandeling naar behandeling. De link met hersenletsel werd niet gelegd. Tot drie jaar geleden.

Zo legt u de link met NAH:

  • Heeft uw cliënt een CVA of trauma meegemaakt en last van psychische klachten, ernstige vermoeidheid, overprikkeling, sociaal isolement of een burn-out? Werk samen met andere behandelaars of verwijs door naar psychologische of multidisciplinaire behandeling.
  • In het leren omgaan met de gevolgen van hersenletsel is erkenning en aanpassing nodig. Veel cliënten en hun naasten hebben psychologische ondersteuning nodig bij dit proces. Ook lotgenotencontact kan bijdragen.
  • Mensen met hersenletsel hebben vaak beperkt ziekte-inzicht. Neem daarom de naaste van een hersenletselpatiënt serieus, ook als iemand zelf zegt dat er niets aan de hand is.

 

Doorverwijzen?

  • Is nadere diagnostiek buiten uw vakgebied wenselijk? Verwijs naar de revalidatiearts of neuropsycholoog.
  • Is en behoefte aan praktische of psychosociale ondersteuning voor cliënt en/of naasten? Verwijs naar (gespecialiseerde) ambulante begeleiding via de gemeente.
  • Is er sprake van problemen op meerdere terreinen (gezondheid, wonen, werken, onderwijs, vrijetijdsbesteding) verwijs dan naar een interdisciplinaire behandeling zoals het behandelprogramma Hersenz.
  • De regionale hersenletsel-coördinator kan adviseren. Contactgegevens vindt u op www.hersenletselteams.nl.

Na een motorongeluk staat het leven van Frank Willem volledig op de kop. Hij kan daar maar moeilijk mee omgaan en begrijpt aanvankelijk niet goed wat er met hem aan de hand is.

Het behandelprogramma Hersenz: in het verlengde van revalidatie

Hersenz is een interdisciplinair behandelprogramma op maat voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel en hun naasten in de chronische fase. Cliënten leren omgaan met de gevolgen van hersenletsel. Bijvoorbeeld vermoeidheid, vergeetachtigheid, concentratie- problemen of moeite met taal (afasie). 

Het programma wordt op maat samengesteld en is gericht op het verbeteren van kwaliteit van leven. De behandeling kan 6 maanden tot 2 jaar duren, de gemiddelde duur is 1,5 jaar. De behandeling vindt zowel individueel als in groepsverband plaats.

Lees meer over het behandelprogramma, de financiering en onderbouw op de pagina voor verwijzers of download hieronder de folder voor verwijzers.

Cliënten geven Hersenz een 8,7

Cliënten en naasten zijn zeer tevreden over het behandelprogramma Hersenz, zo blijkt uit onderzoek uitgevoerd door de afdeling Klinische Neuropsychologie van Universiteit van Maastricht. Cliënten geven alle modules van het behandelprogramma gemiddeld een 8,7. Naasten geven Hersenz een 7,8.

Cliënten verbeteren op o.a. individuele doelen, fysiek functioneren, neuropsychiatrische symptomen (afname) en zorgbehoeften (afname). Naasten geven aan dat de zorglast afneemt en ze tevredener zijn met hun leven en vrije tijd.