“Ik heb het vertrouwen dat ik het kan redden.”

Jo de Beyn is 75 jaar, getrouwd en vader van een dochter en zoon. Hij heeft hersenletsel als gevolg van een ongeval tijdens militaire dienst. De chauffeur van de legerauto zag helaas de trein niet aankomen.

“Ik had schedelimpressies (= indrukkingen van schedelbot door scherp geweld; botsplinters kunnen onderliggende hersenvliezen en hersenweefsel beschadigen) en was rechts verlamd. Gedurende twee maanden verbleef ik in een hospitaal en daarna volgden ruim drie jaar revalidatie.” 

Steeds meer problemen

“Desondanks kon ik mijn vroegere werk niet meer uitvoeren en ik ging opnieuw studeren. Twintig jaar heb ik vervolgens gewerkt als fysiotherapeut, tot ik op mijn 50e noodgedwongen moest stoppen. Ik had last van geheugenstoornissen en deze werden steeds erger. Ook kreeg ik te maken met evenwichts- en doorslaapproblemen. Door mijn toenemende beperkingen ontstonden er steeds meer problemen.”

“Via Defensie Veteranenzorg, waar ik over mijn slechter wordende geheugen vertelde, werd ik op het spoor van Hersenz gezet. Dit behandelprogramma sprak me aan en ik heb alle modules gevolgd. Het heeft me zeker geholpen."

Meer overzicht

Door alle tips die ik heb gekregen tijdens het behandelprogramma kan ik mijn activiteiten nu veel beter plannen. Ik heb meer overzicht over de dag en week en dat geeft rust in mijn hoofd. Daarnaast helpt de methode ‘stop-denk-doe’ mij om bewustere keuzes te maken.

A.T.H.K.D.V.

"Wat voor mij ook een heel belangrijk houvast vormt, zijn de elementen van de zin ‘Als Tante Hoest Kraken Onze Vloeren’. De A staat voor aandacht, de T voor de tijd die je aan iets besteed, de H voor herhaling, de K voor knopen, de O voor ordenen en de V voor visualiseren en vooruitzien. Ik probeer deze handvatten dagelijks zoveel mogelijk in praktijk te brengen. Ik merk dat het een positieve invloed heeft op mijn geheugen als ik een handeling uitvoer met bewuste aandacht, voldoende tijd ervoor neem en de handeling regelmatig herhaal." 

"Als ik iets wil onthouden zoek ik verbanden (knopen) tussen dingen die ik al weet en datgene wat ik wil onthouden. Spullen een vaste plek geven in huis (ordenen) zorgt ervoor dat ik dingen minder snel kwijt ben. Visualiseren betekent voor mij dat ik beelden in mijn hoofd vorm van de informatie die ik wil onthouden. Ik sla het op als een soort plaatje en dan beklijft het beter. Vooruitzien doe ik door vooraf maatregelen te nemen die me ergens aan herinneren, bijvoorbeeld alvast de spullen klaarleggen voor iets wat ik moet gaan doen."

Vertrouwen

“Samen met de hulp van mijn echtgenote en pen en papier altijd bij de hand, heeft dit alles mijn functioneren verbeterd. Natuurlijk zijn niet alle punten altijd even effectief, maar het totaal helpt me. Voorheen was ik bang en spookten er vervelende gedachten door mijn hoofd. ‘Waar gaat dit heen, het zal steeds verslechteren, waar eindigt dit?’ Nu voel ik me geruster en heb ik vertrouwen dat ik het kan redden met wat ik heb geleerd. Mijn vrouw en kinderen beamen dit.”

Meld je aan

"Tegen lotgenoten zou ik dan ook willen zeggen: meld je aan voor het behandelprogramma en ontdek wat je kan helpen. Er zit beslist iets tussen!”

Over de auteur, Jeannette Heijting (62) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.