"Ik heb geleerd mezelf staande te houden."

Bianca Suijs is getrouwd en moeder van een zoon (18) en een dochter (15). Na een zware rugoperatie in 2015 kreeg ze in 2016 een herseninfarct, tijdens haar werk als receptioniste bij een organisatie voor kinderopvang. Bianca was 39 jaar. Het was het begin van een compleet veranderd leven, waarin Bianca een hele tijd tegen zichzelf vocht.

“Op een gegeven moment zat ik in een rolstoel, uitgeput van de pijn en mijn beperkingen die ik niet wilde zien. Op internet las ik zomaar iets over Hersenz, alsof het er speciaal voor mij stond. Hersenz heeft mij mijn leven terug gegeven. In de groep voelde ik me gehoord en gezien. Daar heb ik geleerd mijn letsel te aanvaarden.”

'Gewoon even uitrusten en doorzetten'

Een paar dagen na haar herseninfarct kwam Bianca weer thuis uit het ziekenhuis. “Ik kon gelukkig alweer wat beter praten en bewegen. Ik was opgelucht dat ik door het oog van de naald was gekropen en door de adrenaline die nog volop in mijn lijf zat voelde ik me eigenlijk wel prima. Maar na een paar dagen kwam de tsunami. Mijn spraak ging weer erg achteruit, ik was mijn balans kwijt, viel om de haverklap en was vooral zo vreselijk moe. ‘Gewoon even uitrusten en doorzetten’, bleef ik tegen mezelf zeggen, ‘dan komt het wel goed’."

Bianca rondde haar poliklinische revalidatie af en was vastbesloten om haar drukke leven voort te zetten. Een gezin, een baan en samen met een vriendin het runnen van een vrijwilligersorganisatie. Maar het ging niet meer.

Opgebrand

“Elke dag was ik misselijk, moest ik overgeven, huilen en ik was zo verschrikkelijk moe. Ik vocht tegen mezelf en tegen elke dag. Ik moest en zou gewoon mezelf zijn, gewoon de moeder die ik was, de vrouw, zus en dochter van. En omdat ik deed alsof het allemaal wel ging, verwachtte de buitenwereld dat ook van mij. Make-up, leuke kleding en veel zelfspot, dat was mijn masker. Maar ik raakte volledig opgebrand, kreeg ook weer vreselijke rugklachten en kon nog maar enkele minuten achter elkaar lopen. Toch was ik nog steeds bang dat ik niet slecht genoeg was om deel te nemen aan Hersenz.

Beperkingen erkennen

In de groep merkte ik echter al snel dat mijn beperkingen toch echt wel heftig zijn en dat ik ze serieus moet nemen. Het was enorm confronterend om ze allemaal onder ogen te zien: ernstige overprikkeling door geluid, licht en aanraking, balansproblemen, vergeetachtigheid, vertraagde informatieverwerking en concentratieverlies. Eigenlijk lachte ik liever alles weg en richtte me op andere mensen.

De nieuwe Bianca leren kennen

Ik heb uiteindelijk alle modules van het behandelprogramma Hersenz gevolgd, ze waren pittig en heel erg leerzaam. Ik heb veel tranen gelaten en me tegelijkertijd ontzettend opgelucht gevoeld. Het was hard werken om de nieuwe Bianca te leren kennen. Maar in de groep was zoveel warmte en onderling begrip, dat maakt je echt sterker.

Ik vond het ook heel fijn dat behandelaren bij mij thuis kwamen en mijn gezin en thuissituatie leerden kennen. Mijn man en kinderen hadden allerlei angsten en wilden mij teveel beschermen. Zij kregen ook aandacht en leerden hoe ze beter met de situatie konden omgaan. Mijn man heeft daarnaast ook nog deelgenomen aan de module Hersenletsel heb je samen.

Nee is oké

Wat ik heb geleerd van Hersenz zit nu in mijn hart en ik kan er altijd op terugvallen. Ik heb lichamelijke signalen leren kennen en weet wat ze betekenen. Ik verdeel mijn energie beter en weet hoe ik overprikkeling moet beperken. Ik gebruik oordoppen en een zonnebril, zorg dat ik niet in te drukke ruimtes ben en neem ’s middags mijn rust. Ik ben nu veel minder misselijk en kan ’s avonds gewoon met mijn gezin eten. Ook heb ik geleerd dat ik mijn grenzen aan moet geven en dat ‘nee’ een prima antwoord is.

Hersenz mooiste cadeau

Ik zet mezelf nu veel hoger op mijn prioriteitenlijst en besef ook dat na een slechte dag echt wel weer een betere dag komt. Ik heb geleerd mezelf staande te houden, letterlijk en figuurlijk en ondanks dat ik moest stoppen met mijn baan en vrijwilligersorganisatie. Hersenz is het mooiste cadeau dat ik in jaren heb gehad!”

 

 

Over de auteur, Jeannette Heijting (62) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.

 

Hersenz nieuwsbrief

Ontvang gratis de nieuwsbrief van Hersenz

Meld je vandaag nog aan en ontvang gratis de digitale versie van het Hersenz magazine 2023.