“Ik reageer minder impulsief”

Marianne Beernink is 73 jaar en woont alleen en zelfstandig binnen een woongroep. Ze is moeder van een zoon en dochter en oma van vier kleinkinderen. Eind 2010, ze was 62 jaar en net drie maanden met vervroegd pensioen, kreeg Marianne hersenletsel als gevolg van een CVA.

“Ik heb moeite met het volgen van gesprekken. Ik heb tijd nodig om mezelf een beeld te vormen van wat er wordt bedoeld en reageer daardoor vaak te laat of verkeerd. Rekenen en alles met getallen lukt niet meer, dit geldt ook voor kaartlezen. Ik las altijd veel maar vergeet nu meestal wat ik heb gelezen. Ik heb een kort lontje als iemand me te na komt, wat ervoor heeft gezorgd dat ik geen relatie meer durf aan te gaan. Mijn gevoels- en seksleven is vervlakt en ik ben incontinent."

"Een jaar na mijn CVA kreeg ik tijdens het sporten een TIA (een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in de hersenen zonder blijvende gevolgen). Ik heb vier dagen in het ziekenhuis gelegen omdat mijn rechterbeen niet meer functioneerde. Na mijn ontslag heb ik therapie gevolgd in een revalidatiecentrum en daar heb ik veel geleerd over het omgaan met mijn klachten."

Santiago de Compostella

"Ik ben lid geworden van een wandelgroep voor mensen met een lichte beperking. Het lopen ging hierdoor steeds beter en ik ben me gaan voorbereiden om in mijn eentje naar Santiago de Compostella te lopen. Uit dankbaarheid omdat ik er zo goed vanaf was gekomen, maar vooral ook omdat ik mezelf wilde ontdekken en wilde ervaren hoe ik me kon redden. Gedurende 680 kilometer groeide mijn zelfvertrouwen en leerde ik waar mijn grenzen lagen. Sindsdien heb ik elke twee jaar in Spanje een route gelopen, om even weg te zijn van alles en de rust op te zoeken."

Relatie

"In 2020 ontmoette ik tijdens mijn wandeltocht een man waarmee ik eenmaal thuis een relatie kreeg. Maar ik merkte dat ik het moeilijk vond om hem om me heen te hebben. Ik ergerde me aan de kleinste dingen. Hij verbrak onze relatie omdat hij niet met een agressieve vrouw wilde leven. Ik ben er erg van geschrokken en ik besefte dat mijn flexibiliteit van vroeger is verdwenen."

Geen spanning meer

"Voor mij is het nu erg belangrijk om te weten waar ik aan toe ben. Wanneer ik door iets word overvallen zonder overleg vantevoren, levert dat stress op. Met als gevolg een kort lontje en fel reageren. Ik heb behoefte aan overzicht en duidelijkheid. Omdat ik alleen ben kan ik precies bepalen hoe mijn dag eruitziet en met welke mensen ik wil omgaan. Alles wat spanning oplevert ontloop ik."

Omgaan met stress

"De wens om beter met spanning te leren omgaan en op een positievere manier controle uit te oefenen, bracht me bij Hersenz. Ik heb drie modules gevolgd en het heeft me veel stof tot nadenken en veel inzichten gegeven. De combinatie van gezamenlijk praten en bewegen, met daarnaast de individuele gesprekken, waren voor mij een goede manier om beter te leren omgaan met stress."

Stop-denk-doe

"Een concrete verandering is dat ik de methode stop-denk-doe nu toepas bij alles wat ik doe. Ik handel nu veel minder impulsief en zit ook niet altijd meer in een actieve luisterhouding. Voorheen wilde ik overal en altijd reageren. Nu leun ik vaker naar achteren en laat dingen wat meer aan me voorbijgaan."

Agenda te vol

"Ik reageer minder fel en direct en merk dat het contact met anderen hierdoor verbetert. Ik heb ook geleerd dat mijn agenda veel te vol stond, met alles wat voorbijkwam en leuk was. Dat gaf veel onrust in mijn hoofd en ik sliep laat en slecht. Mijn ademhaling kreeg ik niet onder controle."

Rust en structuur

"Door Hersenz ben ik taken gaan afstoten. Dankzij corona kwam ik er bovendien achter dat het heerlijk was om niets te moeten. Ik genoot van de rust en de trainingsdagen van Hersenz gaven me de structuur die ik nodig had. Door deze combinatie merkte ik wat het met mijn vermoeidheid en onrust deed als ik niet te veel op me liet afkomen."

Plannen en meer energie

"Samen met mijn thuisbehandelaar ben ik mijn activiteiten gaan plannen, rekening houdende met wat mij energie kost en oplevert. Ik heb nu een agenda met één vaste activiteit per dag, deze arceer ik geel. Onverwachte activiteiten schrijf ik op met rode pen, zo houd ik in de gaten waar mijn energie naar toe gaat. Minder rood, meer energie en een rustigere dag."

"Daarnaast ben ik met behulp van de VGZ Mindfulness app anders gaan ademen, wat ook een positief effect heeft op mijn vermoeidheid."

Leven op de rit

"Ik heb nu beter overzicht, maak overwogen keuzes en heb mijn leven beter op de rit. Er zit veel meer rust in mijn hoofd. Voor mijn familie en de mensen uit mijn woongroep ben ik ook rustiger geworden. Ik zit een ander niet meer zo snel op zijn of haar huid. Aan anderen met hersenletsel zou ik willen meegeven dat je het niet alleen hoeft te doen. Je komt er sterker uit als je hulp accepteert en het samen met lotgenoten, je partner en naasten doet. Bij Hersenz kan dit!”

Over de auteur, Jeannette Heijting (61): Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.