“Ik heb mijn woede-uitbarstingen onder controle.”
Bouke Nagel is 57 jaar, getrouwd en vader van 2 kinderen. In 2014 kreeg hij op 48-jarige leeftijd een CVA.
“Mijn hersenletsel is ontstaan door een combinatie van factoren. In mijn jeugd heb ik erg ongezond geleefd. Nooit drugs of sigaretten, maar bier en patat waren dagelijks aanwezig. Dat heeft mijn gezondheid geen goed gedaan. Daarnaast ben ik in mijn werk altijd gegaan voor de volle 100% of meer. Werkweken van 50 tot 60 uur waren normaal. Dit alles leidde in 2011 tot een zeer zware burn-out, psychische problemen en hartproblemen”.
Enkele dagen na zijn CVA kwam Bouke bij een neuroloog. “Hij zei letterlijk tegen mij: ‘Als je het tegen niemand zegt dan ziet niemand er wat van. Ga maar lekker je gang’.” Maar zo gemakkelijk bleek het niet te zijn.
Gevolgen CVA
“Mijn kortetermijngeheugen is hopeloos, dingen van langer geleden kan ik me wel herinneren. Twee dingen tegelijk doen is heel lastig, dus als ik met iets bezig ben moet ik absoluut niet worden gestoord. Iets wat heel veel impact heeft op mijn leven, zijn de vermoeidheid en het gebrek aan energie. Verder ben ik enorm emotioneel geworden, om de kleinste dingen staan de tranen in mijn ogen. Ik ga gevoelige gesprekken dan ook het liefst uit de weg. Daartegenover staat dat ik enorme woede-uitbarstingen kon krijgen, waar ik geen controle over had. Niet leuk voor mij, maar zeker ook niet voor de personen die tegenover mij stonden.
Hulp zoeken
De problemen namen eigenlijk alleen maar toe en eind 2016 was het heel erg. Ik kwam mijn stoel nauwelijks meer uit en ondernam nog maar heel weinig. Toen ben ik hulp gaan zoeken. Maar bij de ene instelling werd ik geweigerd, bij een andere kwam ik in een groep met psychiatrische patiënten, waar ik totaal niet op mijn plek was. Na hier en daar gesprekken die ook niets opleverden gaf ik de moed op. Totdat in 2019 een oom met hersenletsel vertelde over Hersenz.”
De huisarts regelde een verwijzing en binnen 14 dagen kon Bouke starten met de eerste module ‘Omgaan met verandering’. Daarna volgde hij ook nog de modules ‘Grip op je energie’ en ‘Plannen en organiseren’.
Niemand belasten
“Ik wist heel goed waar ik aan wilde werken. De woede-uitbarstingen waren al verminderd maar ik wilde ze nog beter onder controle krijgen. Ik wilde ook opnieuw leren communiceren want omdat mijn informatieverwerking is vertraagd kan ik in een gesprek niet meteen aanhaken. Verder wilde ik leren hoe ik mijn energie beter over de dag kan verdelen en hoe ik kan omgaan met mijn hersenletsel zonder een ander daarmee te belasten.
Controle
Eigenlijk heb ik alle dingen die ik wilde wel kunnen bereiken. Daarbij heb ik hulp gehad van een geweldige thuisbehandelaar. Zij heeft met zoveel geduld dingen aan mij uitgelegd. Zonder haar was het zeker anders geweest. Het is super dat ik mijn woede-uitbarstingen nu onder controle heb. Ook ben ik me nu veel bewuster van mijn grenzen en ik weet hoe ik mijn dag op een goede manier kan indelen. Ik kan mijn beperkingen beter uitleggen aan anderen, daardoor kan ik beter inspelen op situaties en heb ik meer controle over het verloop ervan. Ik heb ook geleerd om niet met alle gesprekken mee te doen, dat geeft me rust. En dankzij Hersenz heb ik nog steeds contact met enkele mensen die exact weten wat NAH is.
Juiste weg gevonden
Ik heb de juiste weg weer gevonden en ik kijk met een positieve blik naar de toekomst. Tegen lotgenoten wil ik dan ook zeggen: ga minimaal het intakegesprek aan. Ook als je twijfelt, geef Hersenz een kans!”
Over de auteur, Jeannette Heijting (61): Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven.
