"Ik heb de regie over mijn leven terug."

Nancy van Mierlo is 57 jaar, gescheiden en moeder van een dochter en zoon. Ze woont alleen met haar hond. Op 17 december 2013 kreeg Nancy, op 48-jarige leeftijd, een herseninfarct.

“Als gevolg van mijn herseninfarct ben ik slechtziend geworden, ik kijk als het ware door een grillige koker. Gelukkig zie ik datgene wat ik zie wel scherp. Eerst dacht ik dat dit het enige was wat ik aan mijn hersenletsel heb overgehouden. Maar naarmate de tijd vorderde werd ik erg impulsief, had geen rem en een erg kort lontje. Ik was altijd moe, altijd boos en sliep slecht. Ik was geen leuk persoon meer voor mijzelf en voor mijn omgeving.”

Escalatie

“Bijna vijf jaar geleden heb ik mijn vriend ontmoet, hij kent mij dus alleen met hersenletsel. Geleidelijk kwam onze relatie steeds meer onder druk te staan, totdat het bijna wekelijks tot een escalatie kwam. Onze relatie dreigde te ontploffen. Het kon zo niet langer doorgaan, daar hadden we beiden geen zin meer in. Ik besefte dat ik het niet meer alleen kon en ben op internet naar hulp gaan zoeken. Daar ontdekte ik Hersenz en mijn huisarts verwees me door.

Ik heb drie modules gevolgd, ‘De impact van mijn hersenletsel’, ‘Grip op mijn energie’ en ‘Aan de slag met mijn veranderde brein’. Het was mijn doel om mijn rem en mijn langere lont weer terug te vinden. Ik wilde mezelf weer beter in de hand kunnen houden.”

Handvatten

“De eerste module, ‘De impact van mijn hersenletsel’, was een openbaring voor mij. Het voelde als thuiskomen. ‘Oh, is dat het!’ Ik kwam tot het besef dat ik erg veranderd ben en dat ik daar persoonlijk geen schuld aan heb. Maar ik kan wel leren om beter met deze veranderingen om te gaan. De gesprekken met de thuisbehandelaar hebben mij enorm geholpen. Zij ging dieper in op mijn persoonlijke worsteling en liet mij kennismaken met helpende methodieken. Zoals ‘stop-denk-doe’, eerst rustig nadenken en dan pas handelen, en de PRET methode: regelmatig Pauzeren, zorgen voor een Rustige omgeving, Eén ding tegelijk willen doen en mijn Tempo aanpassen. Verder heel belangrijk, de ‘ik-boodschap’. Ik leerde om bij irritatie vanuit mijn eigen gevoelens en wensen te spreken, in plaats van commentaar te geven op de ander. Alle leermomenten en handvatten heb ik ook gedeeld met mijn vriend. We hebben samen veel gepraat, gelachen en gehuild.”

Zelfbeheersing

“Hersenz heeft mij de regie over mijn leven teruggegeven. Ik heb weer innerlijke rust en zelfbeheersing. Ook kan ik beter relativeren. Ik voel me goed, ken nu mijn grens en ben al maanden niet meer tot het kookpunt gekomen. Ik kan nu ook veel gemakkelijker even uit een situatie stappen. Laatst was er iets vervelends met mijn buren en in plaats van, zoals eerder, direct boos naar hen toe te gaan, heb ik er eerst een nachtje over geslapen. De volgende dag heb ik hen bezocht en, zonder te flippen, in de vorm van een ik-boodschap aangegeven wat ik ervan vond. Ook heb ik gezegd dat we er samen een oplossing voor moesten zoeken. ’s Middags was het probleem opgelost. Ik was zo trots, dat was echt een ‘yes’-moment voor mijzelf!”

Relatiewinst

“Voor mijn naasten is er ook veel ten goede veranderd. Mijn kinderen hebben weer hun lieve moeder terug, die niet direct tegen het plafond aanvliegt als het haar niet zint. Ik kan nu een woordenwisseling met mijn zoon voorkomen door dingen bij mezelf te houden, dat is win-win. En omdat ik samen met mijn partner dit traject heb doorlopen, zien we nu eerder waar de struikelblokken liggen en kunnen we daar wat mee. Vóór Hersenz waren wij aan het overleven, nu praten we over samenwonen. Hersenz heeft echt onze relatie gered.”

Hard werken

“Ik zie de toekomst positief tegemoet. Ik weet dat ik elke dag hard moet werken om mijzelf op dit niveau te houden of nog te verbeteren. Maar dat is het zo erg waard! Wat Hersenz mij heeft gebracht gun ik iedereen met hersenletsel. Tegen lotgenoten wil ik dan ook zeggen: gun jezelf het Hersenz programma. Het is het mooiste cadeau wat je jezelf en je naasten kunt geven!”

Over de auteur, Jeannette Heijting (61) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.