De vergeetachtigheid van Liesbeth

Een interview met Liesbeth maakt direct duidelijk waar ze last van heeft. Op veel vragen weet ze het antwoord niet meer of heeft ze de hulp nodig van haar man. Liesbeth kampt namelijk met ernstige geheugenproblemen als gevolg van haar hersenletsel.

In de zomer van 2015 stond Liesbeth op en voelde ze zich niet goed in haar hoofd. Ook Louis, haar man, merkte dat zijn vrouw ‘anders’ deed. Samen gingen ze naar de huisarts, die hen doorstuurde naar een neuroloog. Deze constateerde een licht herseninfarct. Opname of behandeling was niet nodig, ze konden weer naar huis.

Klein herseninfarct

Thuis bleken de gevolgen van dit kleine infarct zeer groot. Louis kwam er al snel achter dat er meer aan de hand was omdat Liesbeth de hele tijd obsessief in de weer was met haar agenda. Haar geheugen bleek ernstig beschadigd en er kwam niets meer uit haar handen. In haar gedachten kon Liesbeth haar huishouden doen zoals vóór het hersenletsel maar in werkelijkheid zat ze de hele dag op haar stoel. "Het duurde even voor we bij Hersenz uitkwamen. Eerst ging ze naar een soort verpleeghuis overdag maar daar paste ze helemaal niet", vertelt haar man.

Denken en doen

Liesbeth volgde het bewegingsprogramma en de modules Omgaan met veranderingen en Denken en doen. Regelmatig komt thuisbehandelaar Tilly Janssen bij het echtpaar thuis. "In het behandelprogramma Hersenz wordt gewerkt met persoonlijke doelen. Liesbeth wilde weer leren haar wasmachine aan te zetten. Dat lukte niet meer omdat het een nieuwe machine was. Nu is er een foto van de wasmachine, met pijlen en tekst in de juiste volgorde, zodat ze de wasmachine weer zelf kan bedienen", vertelt Tilly. Ook tuinieren, haar grote hobby, lukte niet meer: als ze buiten stond wist Liesbeth niet meer wat ze moest doen of waar ze moest beginnen. Nu gebruikt ze losse kaartjes die ze mee naar buiten neemt en waarop staat wat ze moet doen. Liesbeth werkt altijd met een dagplanning. Als er op de planning staat dat ze onkruid gaat wieden, staat er ook op dat ze de kaartjes mee naar buiten moet nemen.

Door de vaste structuur en het steeds herhalen van alle handelingen lukt het Liesbeth steeds beter vaardigheden zelfstandig uit te voeren. Als ze iets heeft afgerond van haar dagplanning, zet Liesbeth er een kruisje achter. "Zo weet ik dat ik het ook daadwerkelijk heb gedaan. Anders kan ik daar weer over lopen malen."

Depressie

Louis ziet dat Liesbeth vooruit is gegaan. "Ze zit niet meer compleet in een depressie en ze komt weer tot dingen. Dat is de grootste verandering geweest. Ik ben er alleen maar blij mee."