Yvonne blogt

Yvonne is 28 jaar en heeft hersenletsel nadat een kwaadaardige hersentumor operatief verwijderd moest worden. Yvonne volgde het speciale programma dat Hersenz voor jongvolwassenen heeft ontwikkeld. Met ervaringsdeskundige Jeannette Heijting schreef Yvonne een serie blogs over wat ze als jongere met hersenletsel zoal tegenkomt. In deze eerste aflevering stelt ze zich voor. 

Vermoeidheid na hersenletsel

"Ik kom uit een gezin met vier kinderen en heb twee oudere zussen en een jongere broer. Toen ik 22 jaar was is er bij mij een zeldzame, kwaadaardige hersentumor ontdekt. Deze kon gelukkig operatief worden verwijderd en daarna heb ik nog bestralingen gehad. Ik leef nu met allerlei zichtbare en onzichtbare gevolgen hiervan. Ik loop moeilijk door verstoring van mijn evenwicht en ik heb moeite met praten en slikken. Mijn linker motoriek is aangedaan, waardoor schrijven en typen heel lastig zijn. Maar vooral ben ik chronisch vermoeid.

Helaas kan ik niet meer werken als gevolg van mijn ziekte en ik krijg nu een Wajong-uitkering. Ik woon zelfstandig, samen met mijn katje Jantje. Hij is mijn steun en toeverlaat. Hij zorgt ervoor dat ik niet alleen ben en hij is afhankelijk van mij. Dat geeft me een goed gevoel want nu ben ik degene die kan zorgen, terwijl ik meestal zelf afhankelijk ben van anderen. Ik mag het eigenlijk niet zeggen van mijn moeder, maar eigenlijk is Jantje echt wel een beetje mijn baby.

Mijn financiën regel ik zelf en voor het huishouden krijg ik hulp van mijn moeder en één keer in de week van een huishoudelijke hulp. Iedere avond zorgt mijn moeder voor het eten. Ze brengt mij iets of ik ga bij mijn ouders eten. Als er wat lekkers over is, krijg ik dat mee en doe ik dat in de diepvries, zodat ik altijd iets op voorraad heb.Om ergens te komen heb ik de hulp van anderen nodig. Mijn vader brengt en haalt mij regelmatig en ik heb een taxipas.

Hersenz Jong

Door de week heen heb ik een aantal vaste activiteiten. Dat vind ik prettig omdat het me structuur geeft. Omdat ik niet werk, zorg ik ervoor dat ik elke ochtend iets heb gepland. Ik vind het lastig om op te staan en mezelf te motiveren om iets te gaan doen. Maar als ik afspraken heb wil ik ze ook nakomen, dus dan gaat het iets makkelijker. Vanaf september 2018 ging ik op maandagochtend naar Hersenz Jong, een behandelprogramma voor jongvolwassenen met hersenletsel

Hersenz Jong is nu afgesloten en ik ben nog op zoek naar een andere invulling voor deze ochtend. Misschien ga ik vaker fitnessen, dit doe ik ook op dinsdag, woensdag en donderdag. Op vrijdag om de week ga ik therapeutisch paardrijden en zwemmen met mijn moeder. Het laatste vind ik misschien nog wel het leukst. In het water ben ik licht, vrij en onafhankelijk en dat is een fijn gevoel! Ik heb ook nog plannen om vrijwilligerswerk te doen als ervaringsdeskundige hersenletsel, hierover ben ik nog in overleg. Verder vind ik het ook heel leuk om te knutselen en ik haal daarvoor vaak ideeën van Pinterest.

Dit is heel globaal een beschrijving van wie ik ben en hoe mijn leven eruit ziet.

Taboes doorbreken

In komende blogs wil ik gedetailleerder ingaan op allerlei thema’s die te maken hebben met jongvolwassen zijn en hersenletsel hebben. Ik wil heel graag mijn eigen ervaringen inzetten om lotgenoten herkenning, erkenning en steun te bieden. Ik wil laten zien dat je veel kunt bereiken als je doorzet. Ook wil ik graag helpen om taboes te doorbreken door te vertellen over onderwerpen die nog vaak worden verzwegen.

Ik vertel mijn verhaal in samenwerking met Jeannette Heijting. Wij hebben elkaar ontmoet tijdens een interview over Hersenz Jong. Vanuit een wederzijds vertrouwd gevoel hebben we besloten om een serie blogs te maken. Jeannette schrijft op wat ik vertel. Ik hoop dat mijn verhalen met plezier worden gelezen en dat ze een positief steuntje in de rug zijn voor mijn lotgenoten."