“Ik kan nu met mijn beperkingen leven”

In 2018 interviewden we Olga Seppenwoolde, nu 54 jaar. Ze vertelde hoe ze als 16-jarige, fietsend naar school, werd aangereden door een brommer. Het was het begin van een moeizaam leven, waarin Olga worstelde met extreme vermoeidheid, haar algehele gezondheid en het onbegrip van artsen. Tot een MRI na 31 jaar niet-aangeboren hersenletsel aantoonde en een psychologe haar op Hersenz wees. Olga leerde eindelijk haar mogelijkheden en beperkingen kennen.

Hoe gaat het nu met Olga:

“Ik ben nog steeds heel blij dat ik uiteindelijk bij Hersenz terecht ben gekomen. De gevolgen van mijn hersenletsel, zowel zichtbaar als onzichtbaar, zijn natuurlijk nog steeds voelbaar, maar ik kan er nu veel beter mee leven. Ik weet welke tips en trucs ik kan inzetten. Rustpauzes zijn voor mij essentieel en daar houd ik me dan ook strikt aan. Naar aanleiding van Hersenz zijn er ook medische stappen gezet en deze hebben me verder geholpen in het omgaan met mijn vermoeidheid, energiehuishouding en overprikkeling.

Lotgenoten

Het beste wat ik bij Hersenz heb ervaren is het lotgenotencontact. Die herkenning en erkenning waren zo ontzettend belangrijk voor mij. Eindelijk werd ik begrepen en serieus genomen! Het was echt een warm bad.

Prikkelarm

Ook ben ik vanuit Hersenz doorverwezen naar dagbesteding. Dat is tot op heden een heel goede stap gebleken. Het heeft mijn leven veranderd. Inmiddels is de frequentie van de dagbesteding van twee halve dagen verhoogd naar drie dagen per week. Om de dag vol te kunnen houden houd ik me ook hier heel strak aan de geplande rusttijden. Vanwege mijn enorme overprikkeling heb ik een vaste plek die prikkelarm wordt gehouden. Met deze aanpassingen gaat het prima en is de dagbesteding een heel belangrijke invulling van mijn leven geworden. Ik haal er voldoening, sociale contacten en ontspanning uit.

Naasten

Mijn naasten begrijpen door Hersenz veel beter wat er aan de hand is en kunnen hier met meer daadkracht op inspelen. Ze weten hoe en waarmee ze me kunnen helpen. Ook kunnen ze nu aan anderen goed uitleggen wat er speelt bij mij. Dat voelt fijn en heeft een positief effect op mijn contacten.

Energie

Bij Hersenz heb ik geleerd om te blijven proberen positief naar situaties te kijken. Dat pas ik nog steeds zo goed mogelijk toe. Ik probeer ook niet te veel vooruit te kijken. Het is voor mij prioriteit om mijn energieniveau zo goed mogelijk te stabiliseren en achteruitgang te beperken. Daarom houd ik me ook zo goed mogelijk aan de benodigde rustmomenten.

Met jezelf omgaan

Als ik erop terugkijk is Hersenz voor mij een behandeling die je leert om met jezelf om te gaan. En dat leer je vooral van en met lotgenoten, met daarbij de hulp van professionals. Op een manier waarbij je kán en mág zijn wie je bent!”

Over de auteur, Jeannette Heijting (61): Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.