“Zo fijn om weer iets te doen waar ik blij van word”

Anja Rekers liep in 2019 hersenletsel op door een herseninfarct. “Op het moment dat het gebeurde voelde ik me raar, maar na een tijdje ging het wel weer, dacht ik. Ik ben in de auto gestapt om te gaan werken.” Op mijn werk aangekomen heeft mijn collega me naar een dokter gestuurd. Zij herkende de signalen van een infarct. Die kende ik zelf ook – ik werkte in de zorg nota bene – maar ik dacht: dit overkomt mij niet, ik leef gezond. Pas toen ik in het ziekenhuis aankwam, kon ik niets meer. Blijkbaar had ik in de uren daartussen op adrenaline geleefd.”

Accepteren

Na een periode in het ziekenhuis ging Anja revalideren. “Ik had restverschijnselen, vooral cognitief. Ik kreeg ergotherapie, fysiotherapie, psychotherapie. Ik had wel zes behandelaars. Tegelijkertijd ontkende ik wat er met me aan de hand was. Ik kon gewoon niet accepteren wat er met me gebeurd was.

Conditie

“Door het herseninfarct was mijn conditie helemaal weg. Ik kon niet eens meer een kwartier wandelen. Je kunt je gewoon niet voorstellen wat de impact van hersenletsel is. Je hersenen draaien overuren om de gewoonste dingen te kunnen doen. Voor het infarct kon ik drie dingen tegelijk. Nu moest ik nadenken over hoe ik een kopje thee ging zetten. Boodschappen doen lukte amper. Dan stond ik in de winkel en wist ik niet meer wat ik moest doen, omdat ik zo overprikkeld was.

Stop-denk-doe

“Toen ik klaar was met de behandeling in het revalidatiecentrum, vond ik het wel genoeg. Ik dacht: ik weet het wel, ik red me wel weer. Toch adviseerden ze daar om Hersenz te gaan doen, omdat ik er veel aan zou kunnen hebben. En dat bleek waar.”

“Het contact met de groep alleen al heeft me heel veel gebracht. Het was zo fijn om met lotgenoten te delen waar je tegenaan loopt, en van elkaar horen hoe je daarmee omgaat. Ook heeft het behandelprogramma me verder geholpen in het accepteren van mijn situatie.”

“De eerste module die ik volgde heet ‘Omgaan met verandering’ en helpt je om inzicht te krijgen in jezelf. Ik ben van nature een rustig en positief mens. Maar ik was somber en vlak in mijn emoties en soms kon ik ineens heel boos worden op mijn partner. Ik begreep niet zo goed waar dat vandaan kwam en wilde dat beter kunnen managen.” Tijdens de behandeling heb ik geleerd om in zo’n situatie ‘stop-denk-doe’ toe te passen. Stilstaan bij wat er gebeurt, daarover nadenken en daarna pas verder te gaan. Die boosheid kwam dan bijvoorbeeld doordat ik me onzeker voelde in een situatie. Ik heb geleerd om dat uit te spreken, zodat we daar samen rekening mee kunnen houden.

Impulsief

Ik kon soms ook heel impulsief aan klussen beginnen, die ik niet kon overzien. De hele schuur in één keer leeghalen om hem op te ruimen. Of al mijn leibomen in één keer snoeien. Dan was ik halverwege en kon ik niet meer… Ik had dan anderhalve dag nodig om weer bij te komen. Bij Hersenz heb ik geleerd om dat meer in stukjes te doen. Ik heb dat nu veel beter in de hand. Daar was ik alleen nooit uitgekomen.”

Quilten

Intussen heeft Anja de behandeling bij Hersenz afgerond. “Ik heb veel opgestoken en heb het gevoel dat ik het nu wel weer zelf kan. In het begin was dat wel even spannend. Het is alsof je in het diepe gegooid wordt. Ik miste het contact, de steun die achter je staat. Maar ik weet dat ik altijd mag bellen, dus ik kan nog hulp inschakelen als ik dat nodig heb.”
 
“Ik heb een beperkte belastbaarheid en cognitieve problemen. Dat zal blijven. Ik weet nu wel beter hoe ik daar mee om moet gaan. Dat heb ik bij Hersenz geleerd. Ik herken signalen nu. Voor de behandeling ging ik door tot ik erbij neerviel. Als ik al signalen van mijn lichaam voelde, negeerde ik ze. Nu luister ik beter, zodat mijn lichaam niet meer hoeft te schreeuwen.

Laatst ben ik naar een cursus quilten geweest. Dat wilde ik heel graag doen, want het is mijn grote hobby. De dag na de cursus voelde ik me een zombie, maar dat was het waard: het was zo fijn om iets te doen waar ik blij van word. Voor het eerst in die twee jaar heb ik weer zoiets leuks voor mezelf gedaan. Dat voelde echt heel goed.”