"Nu is het enige wat je hebt."

Vier jaar geleden ontstond er voor Geert Blaauw (69) en zijn gezin een spannende situatie: zijn vrouw Ria werd getroffen door zowel een herseninfarct, als een hersenbloeding. Het was de vraag of Ria het zou overleven. Het gevecht dat volgde, pakte positief uit voor Ria en haar omgeving. Er is wel het één en ander veranderd. Het behandelprogramma Hersenz hielp Ria en Geert om hier mee om te gaan.

Zoektocht

Geert vond het begin een echte zoektocht. Wat was de beste plek voor Ria? Waar had ze de grootste kans om zo goed mogelijk te revalideren? Kreeg ze wel voldoende therapie? Achteraf heeft hij daar nog steeds twijfels over. Graag was hij terecht gekomen bij één punt, één loket en van daaruit verder geholpen. In zijn zoektocht bezocht hij een informatiemarkt op de Dag van de Beroerte en daar ontmoette hij Anna, cognitief behandelaar bij Hersenz. Hij voelde direct: dit is waar we moeten zijn, dit gaat ons helpen.

Partnergroep

Dat er bij Hersenz ook een partnergroep werd aangeboden, zag hij voor zichzelf niet direct als belangrijk. Toch wilde hij het wel proberen. Vooral de gedachten “Het zal vast ergens goed voor zijn” en “Het is maar zes keer” brachten hem met gemengde gevoelens naar de eerste bijeenkomst. Tijdens die bijeenkomst veranderde zijn mening al gauw. De waardevolle uitwisseling en het gevoel hebben echt gehoord te worden deden hem goed. Met plezier volgde hij alle bijeenkomsten én plakten ze er zelfs nog een extra bijeenkomst aan vast. Nu moedigt hij elke partner aan om naar de groep te gaan: “Echt, wie niet gaat? Ze weten niet wat ze missen!”

Persoonlijke groei

Het hele proces heeft Geert persoonlijk laten groeien. Hij durft nu meer te praten over hoe het met hem gaat, laat zichzelf meer zien en horen, gaat nieuwe uitdagingen aan. Dit interview is ook een stap: laten zien aan anderen wat er gebeurd is en wat het betekent. Het maakt kwetsbaar en is tegelijkertijd krachtig. “Alles gebeurt met een doel”, daar is Geert van overtuigd. Dus heeft hij zichzelf geopend om het te zien als een leerproces. Eén van de belangrijkste conclusies? “Nu is alles wat er is. Niet het verleden, niet de toekomst, maar nu. Dus dat is waar ik probeer te zijn.”

En nu?

Inmiddels is het ruim een jaar geleden dat het Hersenz-traject werd afgesloten. Geert en Ria blijven in contact met lotgenoten via hersenletsel.nl in Assen. Ria laat nog steeds verbeteringen zien in haar ontwikkeling. En ook Geert gaat nu heel anders met de situatie om. Waar hij Ria in het begin heel veel pushte om iets te doen, geeft hij haar nu de keuze om iets te doen. Samen groeien ze elke dag en dat ‘samen’, daar is Geert heel dankbaar voor!