“Mijn leven is positief veranderd.”

In 2017 werd bij Nanet Post een hersentumor verwijderd. Daarna herkende ze zichzelf niet meer en stond haar leven compleet op zijn kop. In september 2020 vertelde zij haar ervaringsverhaal. Door Hersenz kreeg Nanet weer meer balans in haar leven en vertrouwen in de toekomst. Hoe gaat het nu met haar?

“Er zijn bij mij niet veel zichtbare gevolgen van mijn hersenletsel denk ik. Misschien zien anderen dat ik emotioneler ben dan voorheen en ik heb een verstoorde balans. Hier heb ik geen last van, totdat ik overprikkeld raak en moe word, dan ga ik heel raar lopen en krijg ik startproblemen.

De onzichtbare gevolgen zijn veel groter, zoals vermoeidheid, prikkelgevoeligheid, vermindering van concentratie en geheugen, wisselende stemming, moeite met het opnemen en uitvoeren van informatie, keuzestress, niet meer kunnen plannen, hoofdpijn, visuele klachten, een piep in mijn oren en een slaapstoornis. Door Hersenz weet ik deze gevolgen nu wel veel beter te duiden. Ik weet beter hoe en wanneer het ontstaat en wat ik eraan kan doen. En als ik zie dat een ander het opmerkt, benoem ik het tegenwoordig meestal. Dat heb ik ook bij Hersenz geleerd. Ik voel me daardoor niet meer dom. Ik denk nu ‘ik heb een beperking’ en dat voelt toch heel anders.”

Wensen vervullen

“Door Hersenz is mijn leven positief veranderd. Na het Hersenz-traject ben ik gaan nadenken over wensen die ik vroeger niet kon invullen, omdat ik te druk was met werk. Daarom heb ik nu een grote moestuin, waarin ik mijn liefde voor de natuur kan uitvoeren en de rust kan vinden die ik zo vaak nodig heb. Ook ben ik me gaan verdiepen in quilten, stofjes snijden volgens een bepaald patroon en ze weer aan elkaar zetten. Omdat ik van honden houd, maar er zelf niet eentje kan houden wegens allergische huisgenoten, heb ik nu een uitlaathond. Een hele lieve labrador. Zijn baasje blij en ik blij! En omdat ik nu veel meer thuis ben hebben we drie hypoallergene katten gekocht; Siberen. Een grote wens is in vervulling gegaan!”

Compleet plaatje

“Als ik terugkijk heeft Hersenz mij een compleet plaatje geboden. Er was tijd voor rouwen om datgene wat er niet meer is en ik heb tegelijkertijd veel steun gekregen bij het opbouwen van mijn nieuwe leven. Ik heb geleerd hoe mijn hersenletsel eruitziet en ik heb inzicht gekregen in wat mij energie geeft en wat mij energie kost. Wat ik ook nog steeds toepas is het afwisselen van denk- en doe-activiteiten. Hierdoor gaat het beter en houd ik het langer vol.”

“Hersenz heeft ook heel veel steun geboden aan mijn naasten. Samen met de thuisbehandelaar hebben we fijne gesprekken gehad. Dat was zó belangrijk, want ook de wereld van mijn partner en kinderen stond volledig op zijn kop. Voorheen deed ik, naast mijn baan, altijd het volledige huishouden. Nu moesten zij ineens heel veel taken van mij overnemen.”

Lat lager

“Ik ben nu nog bezig met een traject bij een functioneel optometrist. Ik heb last van visuele problemen en daar is eigenlijk nog weinig aandacht voor geweest. Het gaat dan om moeite met het lezen van een boek, wazig zien bij vermoeidheid, het verkeer als veel te snel ervaren en mijn verstoorde balans. Ik doe nu heel kleine oefeningen die samen tien minuten duren. Door deze steeds te herhalen verandert de werking van de hersenen. Ik merk na drie maanden al echt verschil. Ik beweeg sneller, heb meer energie en ik heb veel minder last van chaos in mijn hoofd. Heel fijn!”

“Als ik een tip mag geven aan lotgenoten wil ik zeggen: blijf bij jezelf! Doe alleen nog maar wat goed voelt voor jou. Leg de lat wat lager, wat niet afkomt kan morgen ook nog. En lach wat vaker om jezelf als er iets misgaat. Fouten maken mag en door te lachen ervaar je het als minder zwaar.”

 

 

Over de auteur, Jeannette Heijting (62) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.