“Gedeelde smart is helpend.”

Randy Alblas kreeg in april 2022 een herseninfarct, op 54-jarige leeftijd. De overgang van een druk, actief leven naar een leven met beperkte energie en behoefte aan structuur, valt Randy zwaar. Bij het behandelprogramma Hersenz vond hij herkenning en kreeg hij handvatten om hier beter mee om te gaan.

“Ik woon samen met Ilonka en ons samengestelde gezin bestaat uit 3 kinderen en 7 kleinkinderen. Vóór mijn hersenletsel had ik een fulltime baan met veel tijdsdruk en deadlines. Ik was gewend om ad hoc te reageren en moest vaak schakelen. In mijn vrije tijd ondernam ik veel met de kleinkinderen en toerde ik graag met mijn motor. Ilonka en ik vonden het ook leuk om een terrasje te pakken of we gingen een avondje stappen. Na mijn hersenletsel lukte deze ‘vrijheid-blijheid’ manier van leven niet meer. Dat vond ik erg moeilijk.”

“Ik heb een constant tintelend gevoel aan mijn linkerkant. Als ik vermoeid raak, iets wat erg snel gebeurt, verergert dit en dan klopt mijn motoriek links ook niet goed meer. Mijn linkeroog gaat dan ook hangen. Vermoeidheid is bij mij eigenlijk heel vaak en onnatuurlijk aanwezig. Schakelen en ad hoc reageren is echt verleden tijd. Ook mis ik het initiatief om iets te ondernemen.”

“Toen ik mijn revalidatietraject had afgerond was ik nog lang niet in staat om zonder ondersteuning verder te gaan. Maar er waren geen verdere mogelijkheden meer. Er is toen contact opgenomen met Hersenz en zo ben ik daar terecht gekomen.”

Gedeelde smart

“Met mijn deelname aan het behandelprogramma Hersenz had ik een duidelijk doel voor ogen: beter leren omgaan met de gevolgen van mijn CVA. Ik heb uiteindelijk alle modules gevolgd.

De thuisbehandeling is gestopt maar ik krijg nog wel thuisbegeleiding. Binnen de groepsbehandeling heb ik het contact met lotgenoten als erg prettig en waardevol ervaren. Vóór Hersenz voelde ik mij alleen. Door de herkenning en erkenning in de groep was er gedeelde smart. Je kunt je aan elkaar optrekken en van elkaar leren. Dat is zo erg de moeite waard!”

Structuur en planning

“Ik realiseerde me niet goed dat leven met mijn hersenletsel vraagt om structuur en planning. Zeker ook in combinatie met mijn veel beperktere energie. Bij Hersenz kwam dit inzicht. Ik ging begrijpen wat de precieze gevolgen zijn van mijn hersenletsel en hoe ik daar beter mee kan omgaan. Geleidelijk leerde ik mijn beperkingen beter accepteren, door de uitleg van behandelaren maar vooral ook door de herkenning die ik vond bij mijn groepsgenoten. Ik kreeg handvatten om mijn dagindeling aan te passen en meer structuur aan te brengen in mijn activiteiten. Zo maak ik nu gebruik van een stappenplan en een zichtbare weekplanning. En de agenda in mijn telefoon is onmisbaar. Om de druk van het dagelijks leven een beetje te relativeren ben ik meer gaan wandelen. Ik heb geleerd hoe ik mijn energie beter kan doseren, waardoor ik uiteindelijk meer kan doen dan voorheen.”

Toekomstbeeld

“Ik heb vaak het gevoel dat mijn toekomst nog onzeker is. Mijn vertrouwen daarover moet nog groeien. Ik heb natuurlijk wel een wens: ik hoop gelukkig te blijven en zonder al te veel beperkingen oud te worden met mijn vriendin.”

“Wat de toekomst voor lotgenoten betreft: als je de mogelijkheid hebt wil ik Hersenz ten zeerste aanraden. Beter leren omgaan met je hersenletsel begint met zelfkennis en Hersenz helpt je daar echt bij. En daarnaast is het delen van ervaringen zo ontzettend belangrijk!”

Over de auteur, Jeannette Heijting (64) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.